Stomatologia estetyczna
i implantologia
Czym jest paradontoza?
Paradontoza, znana również jako choroba przyzębia, to powszechny problem zdrowotny dotykający wielu osób na całym świecie. Charakteryzuje się postępującym uszkodzeniem tkanek otaczających zęby, takich jak dziąsła, cement korzeniowy, kość oraz błona ozębna.
Przyczyny paradontozy
Główną przyczyną paradontozy jest nagromadzenie bakterii w jamie ustnej, które prowadzi do stanu zapalnego dziąseł. Bakterie te tworzą na powierzchni zębów tzw. płytkę nazębną, która z czasem może mineralizować się, tworząc kamień nazębny. Kiedy kamień nie jest regularnie usuwany, dochodzi do podrażnienia dziąseł i ich stopniowego oddzielania się od zębów. W wyniku tego procesu powstają kieszonki dziąsłowe, które stwarzają jeszcze lepsze warunki dla rozwoju bakterii i postępu choroby.
Czynniki ryzyka wystąpienia paradontozy obejmują między innymi nieprawidłową higienę jamy ustnej, palenie papierosów, cukrzycę, stres, predyspozycje genetyczne, a także niektóre leki. Warto zwrócić uwagę na te czynniki i dbać o zdrowie jamy ustnej, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia choroby.
Objawy paradontozy
Do najbardziej charakterystycznych objawów paradontozy należą między innymi krwawienie dziąseł podczas mycia zębów lub jedzenia, przekrwienie i obrzęk dziąseł, uczucie drapania czy swędzenia w okolicy dziąseł, a także nieprzyjemny zapach z ust.
W zaawansowanym stadium choroby może dojść do odsłonięcia szyjek zębowych, nadwrażliwości na zimno i gorąco, a nawet do ruchomości i utraty zębów. Dlatego tak ważne jest regularne kontrolowanie stanu jamy ustnej i zgłaszanie wszelkich niepokojących objawów stomatologowi.
Metody leczenia paradontozy
Leczenie paradontozy ma na celu zahamowanie postępu choroby, usunięcie przyczyn oraz odbudowę utraconych tkanek. W początkowej fazie choroby leczenie polega głównie na poprawie higieny jamy ustnej, usuwaniu płytki nazębnej i kamienia, a także stosowaniu antybiotyków w celu zwalczenia infekcji bakteryjnej.
W przypadku zaawansowanej paradontozy konieczne może być przeprowadzenie zabiegów chirurgicznych, takich jak kiretaż otwarty czy regeneracja tkanek przyzębia. Stosuje się również terapie wspomagające, takie jak laseroterapia, ozonoterapia czy leczenie ortodontyczne, które mają na celu poprawę funkcjonowania układu stomatognatycznego.